Met ingang van 1 januari 2003 is het erfrecht drastisch gewijzigd. Wij spreken daarom van nieuw erfrecht. Het daarvoor geldende erfrecht noemen we nu oud erfrecht. Wetgeving over nieuwe erfrecht heeft meer dan 50 jaar geduurd. In 2003 is het nieuwe erfrecht ingevoerd. De achtergrond van dat langdurige proces was de strijd over de vraag wat voorrang diende te hebben: de verzorging van de langstlevende partner of de erfrechtelijke aanspraak van afstammelingen. De verzorgingsgedachte heeft uiteindelijk voorrang gekregen. Dit betekent dat, als er een langstlevende partner is, de positie van kinderen op het tweede plan komt. Tenzij erflater anders bij testament heeft bepaald.
Het nieuwe erfrecht is met ingang van 1 januari 2003 direct gaan gelden, behoudens in gevallen waarin er sprake is van een testament met bepalingen volgens het oude erfrecht. In dergelijke gevallen blijft het oude erfrecht gelden ook al is de erflater na 1 januari 2003 overleden.
Volledige onterving van een kind bij testament is niet mogelijk, ook niet als een testament een dergelijke bepaling bevat. Het kind moet dan wel in actie komen voor verkrijging van dat beperkte erfdeel. Hij/zij is dan geen erfgenaam maar schuldeiser. De berekening van zo’n beperkt aandeel is redelijk gecompliceerd omdat giften uit het verleden een rol spelen.
Het erfecht is dus zoals ieder rechtsgebied ingewikkeld. Vroeger en nu. Iedereen komt daar vroeg of laat mee in aanraking. Soms duurt het lang voordat een verdeling of afwikkeling van een erfenis plaats vindt. Met name in die situaties kan een advocaat een belangrijke rol spelen en de afwikkeling – desnoods met behulp van de rechter – bespoedigen. Bij dit soort problemen maar ook andere erfrechtelijke kwesties zijn we u graag van dienst. Neem voor meer informatie over dit rechtsgebied contact op met onderstaande specialisten.